تابلو هنری،فروش تابلو هنری،ساخت

The Fourteenth of July Celebration in Paris

 

ژان فرانسوا Chevrier اولین کسی بود که از تابلو هنری در ارتباط با یک شکل از هنر عکاسی، که در 1970s و 1980s در مقاله ای به عنوان “ماجراهای فرم تصویر در تاریخ عکاسی” در سال 1989. آغاز شد استفاده کرد.

ویژگی های کلیدی تابلو هنری  عکاسی معاصر با توجه به Chevrier، در درجه نخست می بایست:

“طراحی و تولید تابلو هنری برای دیوار مانند احضار یک تجربه جهت مقابله با بخشی از ذهن تماشاگر است که به شدت با فرآیندهای همیشگی تملک و طرح ریزی و به موجب آن تصاویر عکاسی معمول را دریافت کرده است و با آن در تضاد است.”

با این کار، Chevrier اشاره می کند که مقیاس و اندازه بدیهی است مهم اگر تصاویر به “نگه داشتن تابلو هنری ” است. اما تابع دیگر اندازه است؛فاصله بیننده از جسم، که نیازبه ایستادن مقابل تصویر دارد،این تجربه “مقابله”، یاد شده است،در واقع چیزی فراتر از پذیرش معمولی عکاسی، که اغلب در کتاب ها یا مجلات دیده می شود.

تابلو هنری عکسی ریشه دارد نه در vivant تابلو تئاتر، اما در عکاسی عکاسان، مانند که از آلفرد استیگلیتز، یک جنبش با ریشه های آن در هنرهای زیبا، که در حال حاضر ساخته شده با استفاده سنگین از تابلو هنری را به عنوان یک سبک هنری بصری غیر تئاتر. پیکتوریالیسم، با توجه به جف وال [7] می تواند به عنوان یک تلاش با عکاسان به تقلید تابلو هنری (شاید ناموفق) دیده می شود:

“عکس های عکاسان توسط عینک از نقاشی غربی خیره شد و تلاش، تا حدی، به آن تقلید در اعمال ترکیب خالص است. فقدان ابزاری برای ایجاد سطح از تصاویر آن غیر قابل پیش بینی و مهم است، در مرحله اول از پیکتوریالیسم، فاز استیگلیتز بر، شبیه سازی گرافیک خوب، دوباره اختراع نگاه زیبا، استانداردهای تعیین شده برای gorgeousness از ترکیب، و پژمرده. ” (ص 75) [7]

با این حال عکاسی بود که توانایی تبدیل شدن به غیر قابل پیش بینی و خود به خودی. این با ساخت عکسهای مربوط به قابلیت های ذاتی خود دوربین به دست آمد. و این، دیوار استدلال می کند، [7] یک نتیجه مستقیم از عکاسی خبری و رسانه های جمعی و پاپ صنایع فرهنگی بود. “با سلب خود را از کنترل بدهی ها و مزایای به ارث رسیده از اشکال قدیمی تر هنر، گزارش، یا جنبه زودگذر خود به خود از تصویر عکاسی هل به سمت کشف کیفیت ظاهرا به محیط درونی، کیفیت است که لزوما باید تشخیص متوسط ​​از دیگران و از طریق از خود سؤال که آن را می توانید به عنوان یک تابلو هنری مدرن در یک هواپیما با دیگران پدیدار شود. ” (ص 76-78) [7]

استدلال این است که، بر خلاف بسیاری دیگر اشکال هنری، تابلو هنری می توانید از ضبط وقوع شانس سود. از طریق این فرایند – عکس فوری از “تصادفی” تصویر – عکاسی اختراع مفهوم خود را از تصویر. فرم ترکیبی از “تصویر غربی” (عکاسی عکاسان) و عکس فوری خود به خودی. در این مرحله است که در آن دیوار [7] معتقد است که عکاسی وارد یک «دیالکتیک مدرن”. دیوار ادعا می کند که غیر قابل پیش بینی کلید زیبایی شناسی مدرن است. این مفهوم جدید از تصویر، که دیوار پیشنهاد می کند، با جنبه های ترکیبی از تصویر غربی همراه با غیر قابل پیش بینی است که دوربین می توان از طریق شاتر آن، می توان در کار بسیاری از هنرمندان عکاسی معاصر از جمله لوک دلاهیه، آندریاس گورسکی، توماس دیده Struth، ایرنه سزار، و فیلیپ-لورکا diCorcia.

تابلو هنری به عنوان یک فرم هنوز بر بازار عکاسی هنر است. به عنوان سرخ شده اشاره می کند: “مسلما توسعه های تعیین کننده در ظهور هنر عکاسی جدید به ظهور است، با شروع در اواخر 1970s و به دست آوردن انگیزه در 1980s و پس از آن، از آنچه منتقد فرانسوی ژان فرانسوا Chevrier به نام شده است” فرم تابلو “(ص 143) [5]

با این حال، به نظر می رسد تنها تعداد انگشت شماری از جوانان، هنرمندان در حال ظهور کار در فرم تابلو هنری وجود دارد. مثالها عبارتند از فلوریان مایر به Aichen، متی پورتر و پیتر Funch.

 

Save

Save

Save

by تابلومکث

پاسخ دهید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.